Friday, July 4, 2008

Independence Day

Omdat ik denk, dat we vandaag best veel zullen lopen, geef ik mezelf vrij van de fitness ruimte. Ik "slaap uit" tot half negen en wek Rick. Saskia is boos, want ik had gisteren gezegd, dat ze vanochtend wat langer mochten slapen en een half uur is haar niet genoeg.

Iedereen kleedt zich in rood, wit en blauw ter ere van 4 juli. Katja en ik blijken precies omgekeerd gekleurd: zij in een rood-wit gestreepte short met een blauw topje en ik in een blauw-wit gestreepte short met rood t-shirt (dat ik gisteren bij de Bumpin Buffalo heb gekocht).

Het is druk in de ontbijtkamer vanochtend, dus we nemen ons eten mee naar de kamer. Rick en ik zijn het erover eens, dat dit hotel een van de beste gratis ontbijten heeft voor de prijsklasse.

Ons doel voor vandaag is Badlands National Park en we nemen de Interstate 90 daar in oostelijke richting heen. Dit blijkt een heel saaie weg te zijn, met enkel glooiende grasvelden. Gelukkig (ja, je leest het goed) staan er allerlei billboards langs de weg, voornamelijk om de Drugstore in Wall aan te prijzen.

Het is wel een mooi verhaal hoe Ted en Dorothy Hustead hun winkel tijdens de Great Depression rendabel maakten door gratis ijswater aan reizigers aan te bieden. Nu trekt hun winkel en het omliggende winkelcomplex meer dan twintig duizend bezoekers per dag in de zomer!

Daar stoppen we dan ook eerst. We hebben geluk en vinden meteen een parkeerplaats voor de winkel. In het originele drogist gedeelte gebruik ik de winkel, waar hij oorspronkelijk voor bedoeld is en koop Dramamine voor Saskia, die deze reis erge last van wagenziekte heeft.

Daarna slenteren we door kamer na kamer met de meest kitsche dingen. Souvenirs, leren goederen, gekke beelden, noem maar op! Op de binnenplaats zien we de Jackalope (kruising van een jack rabbit en antiloop), waar de winkel ook bekend om staat. We kijken onze ogen uit! Ook drinken we van het water, dat van deze plek zo'n succesvolle onderneming maakte.

Na een uur hebben we het wel gezien en gaan door richting Badlands. We rijden naar de oostelijke ingang, want het begint al tegen lunchtijd te lopen en daar is een restaurant hebben we ons laten vertellen.

Na mijn America the Beautiful pas te hebben laten zien (waarbij mijn ID ook werd gecheckt, een pas van iemand anders lenen of over te nemen is niet aan te raden), rijden we al meteen tussen het onwerkelijke landschap, dat "Badlands" heet.

Bij de eerste stop lopen het Cliff Shelf pad naar boven en hebben van daaruit mooi uitzicht. Overal staan bordjes, die waarschuwen voor ratelslangen.

Saskia heeft last van haar navel (waar haar blindedarm eruit is gehaald) en is moe. Ze heeft natuurlijk haar gewoonlijke uithoudingsvermogen nog niet terug en de hitte van vandaag (hoewel het veel warmer had kunnen zijn) helpt ook niet. Zij blijft dus bij de auto wachten tot wij het pad gelopen hebben.

Dan rijden we door naar de Cedar Pass Lodge, waar we willen gaan lunchen. Precies op tijd, want er staat een bord, dat ze vanwege 4 juli om kwart over een dicht gaan. Ook blijkt er vandaag te weinig personeel te zijn en moeten we dus even wachten op een tafeltje.

De hostess verontschuldigt zich enorm, maar al met al valt het erg mee. Binnen het kwartier zitten we en vrijwel meteen krijgen we drankjes. De serveersters lopen zich wel de benen uit het lijf! Anders, dan in andere nationale parken lijkt deze lodge niet door Xanterra gerund, maar door Forever Resorts. En wij vinden de kwaliteit een stuk minder.

Het eten is redelijk. Mijn Indiaanse taco (op gefrituurd brood) is best lekker, maar Katja bestelt een "hot beef" sandwich en die kun je bijna niet zien, zoveel jus ligt eroverheen geschept. Ik deel mijn taco dus maar met haar en Saskia haar frietjes. Het was nog te vroeg om lunch te eten in Wall, anders hadden we het daar gedaan. Dit restaurant vinden wij geen aanrader, maar dat kan ook zijn vanwege 4 juli.

Wij zetten onze tocht verder en stoppen om een deel van het Saddle Pass Trail te lopen. Dat gaat steil omhoog en Katja loopt op teenslippers! Omhoog is niet zo'n probleem, maar er ligt veel gravel en het is moeilijk steun te vinden bij het naar beneden gaan. Gelukkig kunnen we houvast krijgen aan de heuvels en komen zonder kleerscheuren weer beneden.


Bij vrijwel elk uitkijkpunt gaan we de auto uit om foto's te nemen. Wat een uniek en prachtig landschap is dit! Vooral de heuvels met geel en rood vind ik super. Onderweg zien we ook prairiehondjes en een aantal pronghorn antilopen, dus er is ook wild in dit park.

Het is wel warm, maar er staat ook een lekker briesje. We lopen een rondje, waar allerlei fossielen zijn uitgestald, Fossil Exhibit. Ik had daar meer van verwacht, al is het schild van een pre-historische schildpad wel interessant om te zien.


Veel meer de moeite waard vinden we de Big Pig Dig, die niet eens op de kaart van de National Park Service aangegeven staat. Dit is een uitgraving, waar drie archeologen bezig zijn met het blootleggen van gefossiliseerde botten, voornamelijk van de "big pig", de Archaeotherium. We krijgen er interessante toelichting bij en kunnen vrij vragen stellen, waarvan we er meer dan genoeg hebben!

Het laatste uitkijkpunt op de verharde weg is de indrukwekkende "Pinnacles Overlook". Dit moet met zonsondergang nog mooier zijn, maar zo lang kunnen wij helaas niet blijven.

Hierna rijden we een onverharde weg op, die ook nog mooi uitzicht op de Badlands biedt, maar waar vooral de prairiehondjes in Robert's Prairie Dog Town en de bisons de attracties zijn.

De prairiehondjes blijven schattig om te zien en we bekijken hun acties een tijdje op ons gemak. De bisons grazen een stuk bij ons vandaag. Een paar vrouwelijke Park Rangers vertellen ons, dat ze net een coyote voorbij hadden zien rennen. Jammer, dat we dat gemist hebben!

Voldaan rijden we om een uur of vier Badlands National Park uit. Bij de drive thru Dairy Queen halen we allemaal een ijsje. Ik kies er natuurlijk een in butterscotch gedoopt en eet dan alleen de butterscotch schaal. Superlekker!!!

Een uurtje later zijn we terug bij het hotel, waar we een paar uur kunnen relaxen. Ik bel een restaurant om te proberen een reservering te maken, maar zij zitten vol. Bovendien zegt ze, dat er vrijwel geen restaurants open zijn vandaag. Oei, daar hadden we niet op gerekend! Gelukkig heb ik bij het tweede telefoontje al beet en heeft Boticelli Ristorante om zeven uur een tafeltje voor ons.

We hebben allemaal genoeg van de buffalo steaks en burgers, dus Italiaans is een welkome afleiding. Ik krijg een lekkere gorgonzola salade als voorafje en de zalm als hoofdgerecht is perfekt voorbereid. De service is ook bijzonder vriendelijk, maar dat is tot nu toe overal het geval in dit gebied.

Na het eten parkeren we op het dak van een garage, waar ook een heel aantal lokale mensen al bivakkeren. We verwachten van hieraf een prima uitzicht op het vuurwerk te hebben. Dat laat alleen nogal op zich wachten. Onze kinderen zitten op het dak van de SUV en Rick en ik kletsen.


Om ons heen zien we overal vuurwerk, maar het grote komt maar niet. Pas om tien uur zien we de eerste vuurpijl. We hebben inderdaad prima zicht erop! Zoals bij Mount Rushmore of in Washington is het niet, zelfs niet zo mooi als in voorgaande jaren in Vienna, maar bij 4 juli hoort vuurwerk, dus wat dat betreft is het prima en vuurwerk blijft toch mooi.


Als we, zonder oponthoud, terug naar het hotel rijden zien we pas, hoeveel mensen er op de been waren! Hele files staan er, maar wij gaan de andere kant op. Moe en voldaan komen we terug voor de laatste nacht in deze Hampton Inn (althans tot maandag).

5 comments:

Anonymous said...

Mooie foto's ..uh cayotes gemist.. Nou hier rond het huis lopen er elke nacht minstens 6..
Is leuk maar onze honden reageren er enorm op en dat is s'nacht toch wel eens minder leuk..

gr petra

Anja said...

Wat een prachtige foto van jullie kinderen op de SUV!

Zo te lezen vermaken jullie je prima met zn vijven.

Anonymous said...

Ik zit hier op de camping in Oostenrijk jullie verslag te lezen. Wat hebben jullie al veel gezien en gedaan! Ook wij vonden Wades Goldmill een schot in de roos en zijn er een paar uurtjes zoet geweest.
Nog veel plezier en ik kijk weer uit naar de volgende update!

Groetjes Elly (michelly)

Anonymous said...

Wij hebben dus ook genoten van het vuurwerk gisteren.
Zitten nu in RMNP. Ben heel blij dat we eindelijk de stad uit zijn!!

Anonymous said...

moet controleren:)